Vandaag, 14 juli 2021, is het precies 10 jaren geleden dat ik mijn lieve kat Milo heb moeten laten inslapen omdat deze leed aan kanker.
Ik kende Milo van een vakantie in Zuid Frankrijk toen ik 15 jaar oud was. Mijn vader vond hem op straat als een zwerf katje dat een aantal weken oud was en compleet uitgehongerd en uitgedroogd was.
Toen ik hem zag, was het liefde op het eerste gezicht en ik vond dat we hem moesten meenemen. Na een ‘gevecht’ tegen mijn moeder (die niet wilde), was het alsnog gelukt om haar te overtuigen en mini Milo reed mee terug in de auto met een geïmproviseerd kattebakje gemaakt van karton en zand van het strand.
Zijn dood 15 jaren later kwam erg hard aan, omdat Milo eigenlijk mijn kleine broertje was die altijd aan mijn zijde stond. Toen ontstond er die ‘leegte’ die iedereen kent die een dierbare heeft verloren. Weinig mensen konden dit begrijpen omdat het ‘maar’ om een kat ging.
In het verwerkingsproces kwam ik het werk van Ido Portal tegen en gek genoeg gaf mij dit meer betekenis en ‘reden om te leven’, dan de ‘carrière’ die ik voor mijzelf tot dan had uitgestippeld.
De kat op de Barbell in het Antifragile Movement logo is dan ook… Milo!
Moge hij rusten in vreden ☺️!